среда, 29. јул 2015.

Presude umjesto toalet papira!




Sudske presude se ne komentarišu. Pojedine su medjutim toliko apsurdne i beznačajne da je to  očigledno.
Pojedine presude su, prema svemu sudeći, i neobavezujuće za institucije Republike Srpske. Takva je presuda Okružnog suda u Banja Luci kojom je Ministarstvo trgovine i turizma obavezno da na zahtjev Transparensi Internašnala BiH dostavi na uvid javnosti ugovor o prodaji Boske. Možda u Vladi i dalje tumače da li je ugovor uopšte validan jer nije najjasnije da li je potpisan sa pravnim licem. Najvjerovatnije da nije.

Osnovni sud Banja Luka je, po tužbi Bojana Vlajića iz Banja Luke, 24.07.2015 godine donio presudu kojom djelimično usvaja tužbu protiv Škole učenika u privredi i poništava Odluku škole kojom je Vlajićeva prijava za popunjavanje radnog mjesta odbačena zbog nepotpune dokumentacije koju je trebalo dostaviti na konkursu. Djelimično jer je sud odbio zahtjev tužioca da mu budu isplaćene plate koje je mogao da zaradi da nije odbijena njegova prijava.

Škola učenika u privredi je konkurs za popunu radnog mjesta profesora engleskog jezika raspisala u avgustu 2011-te godine a kao obavezna dokumentacija koju su kandidati trebalo da prilože uz kandidaturu navedeno je i uvjerenje da kandidat nije pravosnažno osudjivan na bezuslovnu kaznu zatvora.

Presudom je utvrdjeno da je škola nepravilno protumačila zakonske propise jer je uvjerenje da kandidat nije pravosnažno osudjivan od kandidata moglo biti traženo tek nakon što kandidat prodje na konkursu a prije zasnivanja radnog odnosa.

I pored svega ova presuda ne znači apsolutno ništa jer ništa ne mijenja u čitavoj priči.
Sud je zaključio da su konkursna procedura i izbor kandidata sprovedeni mimo zakonskih propisa ali ni na koji način ne štiti kandidata odnosno, u ovom slučaju, tužioca koji je dobio presudu u svoju korist.