Sistem baš umije da zgazi pojedinca. U
svakom normalnom društvu sistem mora da bude iznad svakog pojedinca i interesi
društva moraju da budu iznad pojedinaca ili interesnih grupacija koje su u
prilici da sistem koriste protiv društva.
U društvima kao što je Republika Srpske gdje
sistem postoji da bi služio interesnim grupacijama onaj ko se nadje na putu
takvom sistemu nema nikakvu šansu.
To je na svojoj koži najbolje osjetio Slavko
Mihajlović iz Banja Luke koji je 1995 godine uhapšen pod sumnjom da je
učestvovao u dvostrukom ubistvu u Bronzanom Majdanu, selu kod Banja Luke.
Nakon
kratkog procesa Mihajlović, on tvrdi bez dokaza, biva osudjen na petnaest
godina zatvora.
U zatvoru Mihajlović provodi dvije godine da
bi nakon žalbi bio pušten da se brani sa slobode. U ponovljenom postupku zbog
nedostatka dokaza oslobodjen je svih optužbi. Čitav proces trajao je deset
godina a Mihajlović je pravosnažno oslobodjen u junu 2005 godine. Dva lica koja
su takodje osumnjičena za ista ubistva u medjuvremenu su osudjena i odslužila
su svoje kazne. Greška koju je Mihajlović napravio i koja ga je koštala Procesa
jeste ta da je poznavao lica koja su izvršila ubistva i da im je tog dana
posudio automobil koji je korišten u zločinu.
Slavko Mihajlović prije rata bio je poznati
banjalučki ugostitelj. Bio je vlasnik jedne od prvih picerija u centru Banja
Luke a tvrdi da je posao cvjetao i da je picerija imala veliki profit. Nakon
što je pravosnažno oslobodjen tražio je nadoknadu štete od države. Kompletan
posao mu je u medjuvremenu propao a porodica mu je uništena. Nezavisnim
vještačenjem u višegodišnjem sudskom postupku materijalna i nematerijalna šteta
procjenjena je na 600 000 maraka bez kamata.
Tadašnji ministar pravde Džerard Selman,
svjedoči Mihajlović, nudio mu je 300 000 za poravnanje i nadoknadu štete ali je
Mihajlović to odbio tražeći 375000 bar. 2007 godine ipak je njegov advokat
napisao zahtjev za poravnanje na 375000 maraka. To je tada predato u
ministarstvo pravde ali nikada se ništa nije desilo.
Nakon toga Mihajlović je štrajkovao gladju.
Tada mu je Džerard Selman obećao riješavanje njegovog slučaja. Uzalud.
Sutra: Selman i Kasipović bez odgovora
